ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ Το γεφύρι της Άδανας…

Δημώδες άσμα το ενός αγνώστου καλλιτέχνη, η οποία αποτελεί μια εξελιγμένη μορφή «Γεφύρι της Άρτας», μια εκπληκτική δημιουργία
ενός παγκόσμιου αρχέτυπου… σύμφωνα με το οποίο το κτίσιμο, η στερέωση, μα και η διατήρηση ενός κτιρίου στους αιώνες γίνεται αποκλειστικά και μόνο στη βάση μιας αιματηρής θυσίας.Ανθρώπου στην αρχή, μεγάλου ζωντανού λίγο αργότερα και μικρότερου στη συνέχεια, διότι βασική πίστη, πεποίθηση ή και κυρίαρχη ιδεολογία ήταν πως το αίμα– ψυχή
1 του κάθε ζωντανού πλάσματος βοηθά και
προστατεύει… πως μετά τον θάνατο αποκτά υπερφυσικές ιδιότητες και μ’αυτές προφυλάσσει το κτίσμα από τα δαιμονικά στοιχειά, τους αόρατους μα υπαρκτούς εχθρούς που αποτελούσαν για εκεί και τότε τη βάση μιας σειράς φόβων και προλήψεων.
Έτσι, έχουμε τη δημιουργία σειράς ποιημάτων που χάνονται στο λυκαυγές του χρόνου, δοξασίες σύμφωνα με τις οποίες η θυσία και ο εγκλεισμός στα θεμέλια μιας ζωντανής ύπαρξης, – στοίχειωμα– αενάως εγγυόταν για την σταθερότητά του
Βεβαίως, και το επισημαίνουμε αυτό, η ανθρωποθυσία ως μέσον και προϋπόθεση επιτεύξεως ενός σκοπού, μάς είναι γνωστή από το μακρινό παρελθόν
… Χάριν, για παράδειγμα, της συλλογικής ευημερίας, αλλά και μιας μεγαλειώδους θα λέγαμε απόδειξης της αφοσίωσης σε μια θεότητα,η οποία απαιτούσε τούτη την πράξη. Με την ιστορία, μακρινή αλλά και πρόσφατη, να βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων και… με τον «από μηχανής Θεό» να δίδει πάντοτε την ιδανική λύση. «Έστω και εις ενθύμησιν», καταθέτουμε μερικές από τις πλέον χαρακτηριστικές σελίδες της:
• Η θυσία του Αβραάμ Επρόκειτο για την κατ’ εντολή του Θεού θυσία του μονάκριβου υιού του Ισαάκ, που την τελευταία στιγμή αντικαταστάθηκε – πέρας της δοκιμασίας– με ένα αμνοερίφιο.
• Η θυσία της Ιφιγένειας Πριγκίπισσα η ίδια, επρόκειτο να θυσιαστεί στην Αυλίδα από τον πατέρα της Αγαμέμνονα, για να φυσήξει ούριος άνεμος και να φύγουν τα πλοία για την Τροία… Πράξη – προϋπόθεση η οποία επεβλήθη ύστερα από τον σχετικό χρησμό του Μάντη Κάλχα αλλά με τη θεά Άρτεμη να την αρπάζει αντικαθιστώντας την με ένα ελάφι.
• Ο Αριστόδημος, Μεσσήνιος ήρωας
Κατά τον Α΄ Μεσσηνιακό Πόλεμο 743 – 724 π.Χ., ύστερα από χρησμό, θυσίασε την κόρη του για να νικήσει τους Σπαρτιάτες.
Βεβαίως, το τέλος του ήταν εξίσου οδυνηρό: πνίγοντάς τον οι τύψεις – έβλεπε συνέχεια στον ύπνο του τη θυσιασμένη κόρη του– αυτο-
κτόνησε πάνω στον τάφο της…
Οι Τάφιοι, που λέγονταν και Τηλεβόες, ήταν πειρατικός λαός που κατοικούσε σ’ ένα νησί, στα παράλια της Ακαρνανίας απέναντι από
τη Λευκάδα και την Ιθάκη. Στο νησί βασιλιάς ήταν ο Πτερέλαος που είχε μια κόρη, την Κομαιθώ. Η Κομαιθώ, ως ιέρεια στο ναό της Τρικλαρίας Αρτέμιδας, κάποια εποχή ερωτεύθηκε τον Μελάνιππο, αλλά ο πατέρας της αρνιόταν αυτόν τον γάμο.Σ’ όλο αυτό το διάστημα ερωτοτροπούσε με τον αγαπημένο της μέσα στο ιερό της Αρτέμιδας, η οποία, για να τιμωρήσει την ασέβεια, εξολόθρευε ανθρώπους της περιοχής με πείνα και ξηρασίαΟι κάτοικοι ζήτησαν τη γνώμη του Μαντείου των Δελφών, το οποίο έδωσε χρησμό να θυσιαστούν οι δύο εραστές και αυτό να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, με θύματα τους ωραιότερους νέο και νέα.
Σύμφωνα με τον Παυσανία (
VII 19), από την ανθρωποθυσία αυτή,απάλλαξε τους κατοίκους ο Θεσσαλός ήρωας Ευρύπυλος τον 12ο αι-
ώνα π.Χ.

• Δρακοντοκτονίες, σε ποικίλες παραλλαγές, μεταξύ των οποίων κυρίαρχη και η πλέον προβεβλημένη, αυτή με πρωταγωνιστές τη θυσιαζόμενη πριγκίπισσα και τον Άγιο Γεώργιο.Επισημαίνουμε επίσης πως είναι ένα από τα παλαιότερα αρχέτυπα
τού κόσμου, γνωστό από την αρχαία μυθολογία. Πάντοτε με το κράτημα των νερών, την κόρηθυσία και τον ελευθερωτή. Για παράδειγμα, στην ελληνική μυθολογία μεταξύ των πολλών έχουμε την αλυσοδεμένη
Ανδρομέδα,τον δράκοντα και τον ελευθερωτή
Περσέα.

Περιγραφή

Για το θρησκευτικό συναίσθημα των Καππαδοκών έχουν γραφεί πολλά και έχουν ειπωθεί πολύ περισσότερα. Κάπου τρεις και πλέον χιλιάδες εκκλησιές κάθε είδους κοσμούν με την παρουσία τους τον τόπο από το ένα άκρο ίσαμε το άλλο… Από Ακσαράι μεριά ίσαμε την Καισάρεια και από εκεί μέχρι τη Νίγδη και λίγο παραπέρα, το Ικόνιο. Μικρές, μεγάλες, βραχοεκκλησιές, λαξευτές…  και όλες αγιογραφημένες με περισσή αγάπη και ανείπωτη υπομονή1…  Μια επιβλητική παρουσία εκατοντάδων, χιλιάδων μνημείων εκκλησιαστικής μορφής, υψηλής τεχνικής και αρχιτεκτονικής… σε μια ειρηνική συνύπαρξη όλων των γνωστών τύπων. Οκτάγωνα κτίσματα, μονόκλιτες και τρίκλιτες εκκλησίες ρυθμού βασιλικής… Ναοί στον τύπο του ελεύθερου σταυρού και μάλιστα από ντόπιο ή με ντόπιο καλό υλικό, τη γνωστή λαξευμένη ηφαιστειογενή πέτρα και με καλοκομμένες δοκούς, που πάντοτε έδιδαν την αίσθηση του όμορφου, αλλά και ενός συμπαγέστατου πέτρινου όγκου.Εκκλησιές σπάνιας τεχνικής δομής με αψιδωτά παράθυρα, γλυπτά γείσα, μεγάλα πλαίσια, υπέροχα κιονόκρανα, αλλά… και υπόγειους τόπους λατρείας. Ταπεινές εκκλησιές, δείγματα ενός καταπληκτικού θρησκευτικού γίγνεσθαι, που συγκινούν ίσαμε τώρα, προκαλούν το δέος και τον θαυμασμό στον επισκέπτη…

Βιογραφικό συγγραφέα

Κωνσταντίνος Μ. Νίγδελης

Γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη ως καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Ίδρυσε το Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Συκεών και το Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως στα οποία είναι και υπεύθυνος.

Είναι μέλος της Επιτροπής Δημοσίων και Διεθνών Σχέσεων της Εταιρείας Συγγραφέων Βορείου Ελλάδος, Αντιπρόεδρος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού και μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε.). Στο ερευνητικό και συγγραφικό του έργο, στα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες, ξεχωριστή θέση κατέχουν τα θέματα των αλησμόνητων πατρίδων. Για το έργο του τιμήθηκε κατ’ επανάληψη από φορείς του Ιδιωτικού και Δημοσίου τομέα, μεταξύ των οποίων (τρις) από την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ.

Τρόποι παραλαβής του βιβλίου

Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας εντελώς δωρεάν κάνοντας εγγραφή στο site.Μπορείτε χωρίς καμία υποχρέωση να κάνετε μία δωρεά για την προσπάθεια που γίνεται στην προώθηση των βιβλίων, πηγαίνοντας στο μενού και στην ενότητα Δωρεές.